ตอนที่ 1 “รักและรัก”
เริ่มต้นแห่งรักคือได้รับความรักก่อน
ความรักที่สมบูรณ์ บริสุทธิ์ ยิ่งใหญ่
ชีวิตแห่งรักเริ่มต้นเมื่อเปิดใจรับรัก สัมผัสรัก
สัมพันธ์ใกล้ชิด
“เพราะได้รับความรัก จึงรู้จัก และส่งต่อออกไป”
“กุญแจดอกแรกแห่งรักคือ
ได้รับความรักที่สมบูรณ์ยิ่งใหญ่”
....
สิ่งที่ทำลาย กดขี่ข่มเหง นำใจตกต่ำ
สู่ความพินาศ เช่นนี้ไม่สมควรเรียกว่ารัก
ความรักจะส่งเสริมทั้งผู้ให้กับผู้รับก้าวสูงขึ้นไป
สร้างสรรค์ คงทนถาวร
ความรักนั้นอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ
เข้มแข็ง แต่ไม่แข็งกร้าว
มองโลกแง่บวก แต่ไม่เบาปัญญา
ไม่ทำให้ตาบอด จุดยืนหนักแน่น
....
คนที่รักแต่ตัวเอง คือ ผู้อับจนความรัก
ยิ่งรักตัวเองมาก ยิ่งอับจนความรักมาก
ยิ่งหวงความรักไว้ ความรักจะยิ่งเหลือน้อย
อือม์ ...
ความรักของเขาช่างน้อยนิดเสียเหลือเกิน
....
ดีขึ้นมาหน่อยคือรักแต่ครอบครัว
แม้รู้จักให้ความรักแก่คนอื่น
แต่ยังจำกัดขอบเขตมาก
เป็นเพียงรักที่อยู่ในบ้านหลังสองหลัง
หรือไม่กี่หลังในโลกนี้
....
คนรักแต่ตัวเองแม้รอบกายมีสิ่งของมากมาย
แต่ภายในว่างเปล่า อับเฉา
อยู่ในโลกแห่งความหวาดผวา วิตกกังวล
ช่างเป็นโลกที่โหดร้าย น่ากลัว
….
ตรงข้ามกับผู้มีรักล้นใจ ความรักอัดแน่นภายใน
จนล้นทะลักออกมา
แม้ความมืดก็ไม่อาจปิดได้มิด
....
ถ้าอยากมีรักล้นใจ
เริ่มต้นด้วยการรับความรักก่อน นี่คือกุญแจดอกแรก
“กุญแจดอกที่ 2
แห่งรักคือ เป็นผู้ปลูกต้นรัก ส่งความรักออกไป”
....
จงรักตัวเองพร้อมกับรักคนอื่น
จงรักคนที่อยู่ใกล้ และคนที่อยู่ไกล
จงส่งความรักถึงคนอีกซีกโลกที่ไม่รู้จัก
ไม่เคยเห็นหน้า
ทำบางอย่างที่แสดงถึงความรักอย่างเป็นรูปธรรมต่อพวกเขา
จงรักพวกเขา รักพวกเขา รักพวกเขาไปเรื่อยๆ
หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งรัก แล้วจะได้รักตอบ
แม้ผิดหวังบ้าง ไม่ตอบสนองบ้าง
ก่อนโลกจะเต็มด้วยต้นรัก
ในจิตใจของผู้หว่านจะกลายเป็น “อุทยานแห่งรัก”
ที่ๆ สัมผัสความรักเบ่งบานในทุกลมหายใจ
ตอนที่ 2 บำรุงรัก
รักของคนมีขึ้นมีลง มีหวานชื่นกับเหี่ยวเฉา
รักต้องการเวลา ดูแลเอาใจใส่
ต้องฟูมฟัก เลี้ยงดู
ปกป้อง เฝ้าระวัง แก้ไขปัญหา
หมั่นรดน้ำพรวนดิน
แล้วต้นรักจะเติบโตตามกาลเวลา
เกิดดอก ออกผล ตามฤดูกาล
รักแท้จะชนะการทดสอบทดลอง จะสำแดงตัวเองอยู่เสมอ
....
ความรักมีหลายแบบ หลายระดับ
พ่อแม่รักลูก พี่น้องรักกัน สัมพันธ์ชายหญิง เพื่อนซี้เพื่อนเกลอ
และความรักต่อเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก
ไม่ว่าจะรักแบบใด ท้ายสุดคือความรักสมบูรณ์
บริสุทธิ์ ยิ่งใหญ่
“จงรับความรัก เพียรเรียนรู้จัก สัมพันธ์ใกล้ชิด
ส่งออกทุกวัน บำรุงเติบใหญ่สมบูรณ์”
ตอนที่ 3 โลกแห่งความรัก
ปัญหาใหญ่ของโลกคือขาดรักแท้
การให้อภัยและส่งออกความรักคือคำตอบ
โลกไม่สมบูรณ์ คนไม่สมบูรณ์ ตัวเราไม่สมบูรณ์
โลกจึงไปผิดทิศผิดทาง ผู้คนทำร้ายกัน
เราทำผิดต่อตัวเองและผู้อื่น
....
จงให้อภัยโลกเพื่อจะได้โลกที่งดงาม
จงให้อภัยผู้อื่น
เพื่อเขาจะได้รับและส่งออกความรัก
จงให้อภัยตนเอง เพื่อตัวเราจะแก้ไขปรับปรุง
.....
ความรักกับการให้อภัยเป็นของคู่กัน
ตัดสินใจให้อภัยเพื่อเปิดทางแก่ความรัก
“กุญแจดอกที่ 3
แห่งรักคือ การให้อภัย”
....
จงปลดปล่อยโลกนี้
ไม่ขังตัวเองในความขมขื่นเกลียดชัง
ตัดสินใจเริ่มต้นอีกครั้ง ก่อสร้างขึ้นใหม่ในรักแท้
แม้โลกไม่เปลี่ยนแปลง แต่ใจนั้นจะเปลี่ยนไป
ความรักคือพลัง หล่อเลี้ยงจิตใจให้แช่มชื่น
ความรักให้ความมั่นคง ให้คุณค่าแก่ชีวิต
....
จงรักตัวเอง รักคนที่อยู่ใกล้
และคนที่อยู่ไกล
รักคนที่ไม่รู้จักและอาจไม่วันรู้จัก
หากทุกคนทำเช่นนี้
ความรักจะทวีมากขึ้นจนเต็มแผ่นดิน
เมื่อถึงวันนั้น ความรักจะครองโลก
โลก กลายเป็น “อุทยานแห่งรัก”
---------------------------